Na jej podstawie prowadzono lustrację urzędników pod kątem działalności na rzecz zbrodniczego reżimu. Elementem denazyfikacji była również szeroko prowadzona akcja pokazująca społeczeństwu niemieckiemu bezmiar zbrodni hitlerowskich. Zgodnie z definicją, denazyfikacja to zespół środków podjętych po II wojnie światowej przez zwycięskie mocarstwa, mające wraz z demilitaryzacją Najlepszą Alternatywą Samochodzie – Sprzedaż Używanych Samochodów Online doprowadzić do oczyszczenia życia społeczno-politycznego, gospodarczego i kulturalnego Niemiec z nazizmu. Tak rozumiana denazyfikacja obejmowała przede wszystkim rozwiązanie partii NSDAP i wszelkich instytucji nazistowskich, zakaz związanej z tym ruchem działalności i propagandy, usunięcie nazistów ze stanowisk publicznych i wiele innych działań.
Rosja-Ukraina. Putin wydał rozkaz operacji militarnej. Celem “demilitaryzacja Ukrainy”
Wtedy zapewniał jeszcze, że Moskwa nie planuje okupacji terenów ukraińskich. – Rosja pomoże ukraińskiemu narodowi otrząsnąć się z absolutnie antynarodowego i antyhistorycznego reżimu – mówił minister spraw zagranicznych Rosji Siergiej Ławrow na spotkaniu Ligi Arabskiej w Kairze 24 lipca, jak podała agencja TASS. Alianci słusznie założyli, że jeślichcą uniemożliwić odrodzenie się nazizmu, to denazyfikacja powinna oczyścić zjego popleczników niemiecki biznes i administrację publiczną. Polowano tak nafunkcjonariuszy NSDAP czy SS, jak również na członków organizacji powiązanych znimi, lecz niebędących częścią partii. Przesłanką do aresztowania mogło być wsparcie udzielane reżimowi lub publiczne wyrażanie dla niegopoparcia, zwłaszcza jeśli aresztowany był istotną figurą. Alianci zachodni rozpoczęlidenazyfikację tuż po wkroczeniu do Niemiec.
Putin nie zatrzyma się na Ukrainie. Stoltenberg: Wsparcie dla Kijowa nie jest jałmużną
Wielu nazistów zdołało jeszcze przed kapitulacją lub wkrótce po wojnie zbiec do zachodnich stref okupacyjnych, aby tam poddać się władzom wojskowym. Denazyfikacja (niem. Entnazifizierung) – środki podjęte po II wojnie światowej w celu wykorzenienia zasad, ustaw oraz organizacji nazistowskich z życia polityczno-społecznego Niemiec[1] oraz Austrii. Działanie Władimira Putina jest charakterystyczne dla polityków rosyjskich, którzy zaczynali swoją karierę na początku lat 90. To wówczas znaczna część młodej generacji Rosjan zdała sobie sprawę, że dominująca w ZSRR narracja marksistowsko-leninowska to było jedno wielkie oszustwo. Ludzie pokroju Putina i on sam uznali, że czas imperium sowieckiego – mimo rosyjskiej dominacji w tym tworze – był jednocześnie czasem zamrożenia państwowości rosyjskiej i w ogóle rosyjskiej idei narodowej. Ukuło się przekonanie, że na istnieniu Sowietów korzystały inne narody, a rewolucja bolszewicka przerwała kształtowanie się nowoczesnych mechanizmów państwowych w samej Rosji.
Denazyfikacja w Niemczech po II wojnie światowej
W zgodzie z oficjalną linią partii, arystokratów ikapitalistów obarczono winą za dojście Hitlera do władzy. Z powodówideologicznych rozprawiono się z nimi szczególnie brutalnie (choć należy tuzaznaczyć, że wbrew propagandzie byli naziści, wcale nie byli traktowani nazachodzie pobłażliwie). Według analityków żądania Federacji Rosyjskiej dotyczące “demilitaryzacji” mają na celu pozbawienie Ukrainy możliwości przeciwstawienia się rosyjskiej agresji, natomiast wypowiedzi o “denazyfikacji” wskazują na chęć zmiany władzy na Ukrainie. Postanowienia unii hadziackiej, utworzenie autonomicznego w obrębie Rzeczypospolitej Księstwa Ruskiego, nie weszły w życie.
Będzie całkowity zakaz palenia w całym kraju. Politycy już szykują nowe restrykcje
“W związku z tym nie powinno być wątpliwości, że bezpośrednie zaatakowanie Rosji doprowadzi do klęski i strasznych następstw na potencjalnego agresora” – oznajmił. Także Dmitrij Miedwiediew, wiceprzewodniczący Rady Bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej, chce zapobiec członkostwu Ukrainy w NATO. W wywiadzie dla rosyjskiego tygodnika “Argumenty i Fakty” Miedwiediew powiedział 29 czerwca, że dla Rosji byłoby to bardziej niebezpieczne niż członkostwo Szwecji i Finlandii w Sojuszu Północnoatlantyckim. Właściwym celem Rosji jest “zapewnienie bezpieczeństwa mieszkańcom wschodniej Ukrainy, by nie groziła im militaryzacja i nazyfikacja, a także by z terytorium Ukrainy nie płynęło zagrożone dla bezpieczeństwa Federacji Rosyjskiej”, jak wyjaśniał w wywiadzie Ławrow. Był to jego pierwszy wywiad dla dziennikarzy europejskich stacji telewizyjnych od czasu rozpoczęcia wojny w Ukrainie.
Inwazja Rosji na Ukrainę. Co oznacza “demilitaryzacja” i “denazyfikacja”?
- Zatrzymano wówczasmiędzy innymi Alfreda Kruppa, choć stanowił on jedynie zastępstwo za swojegoojca Gustava Kruppa, którego ze względu na zły stan zdrowia nie zdecydowano sięsądzić.
- Pierwsze kwestionariusze wydawano krótko powkroczeniu na terytorium Niemiec, jednak badania prowadzono głównie w większychmiastach takich jak Bonn czy Aachen, gdzie nazistowska biurokracja była najbardziejrozbudowana.
- Samo członkostwo w NSDAP było nierzadko traktowane jako przestępstwo, zaś dostęp byłych nazistowskich urzędników do urzędów państwowych był poza pojedynczymi przypadkami uniemożliwiony.
- Republiki ludowe i dodał, że prowadzenie negocjacji z Ukrainą “w obecnej sytuacji” nie ma sensu.
Zapatrzeni w dzieje polsko-rosyjskie zapominamy, jak kolosalne znaczenie miała azjatycka ekspansja Rosji w XIX wieku, Wielka Gra, czyli konkurencja o tę strefę wpływów z Wielką Brytanią i dominacja w czasach ZSRR. Dziś jest to równie newralgiczny obszar ze względu na rosnące znaczenie Chin. Doktryna pracowała na korzyść imperium rosyjskiego w rywalizacji z Habsburgami.
Upadek nazistowskich Niemiec w 1945roku wieńczył wydarzenia II wojny światowej w Europie. Wiązał się również znowymi wyzwaniami, przed którymi stanęli alianccy zwycięzcy. Po pokonaniu Niemiecnależało bowiem upewnić się, że nazistowska ideologia została całkowiciewykorzeniona i nie ma ryzyka jej odrodzenia. Zwycięskie mocarstwa zdecydowały,że w okupowanych Niemczech konieczne jest wprowadzenie specjalnych środków,znanych szerzej jako denazyfikacja. W radzieckiej strefie denazyfikacja przebiegła najszybciej, m.in.
Innym sposobem na ocenę poziomu poparciadla nazistów były kwestionariusze, wypełniane przez Niemców między 1945 a 1948rokiem. Odpowiedzi na 131 pytań miały pomóc w ocenie, czy dany człowiek byłzwolennikiem polityki Hitlera. Pierwsze kwestionariusze wydawano krótko powkroczeniu na terytorium Niemiec, jednak badania prowadzono głównie w większychmiastach Przegląd Broker TrioMarkets: chipy, regulacje prawne, prawdziwe opinie takich jak Bonn czy Aachen, gdzie nazistowska biurokracja była najbardziejrozbudowana. Oczywiście kwestionariusze były w pewnym stopniu wadliwe, a samaich liczba przytłaczała aliancką administrację, niemniej w połączeniu z listamiczłonków NSDAP i donosami od antynazistów pozwalała zidentyfikowaćwspółpracowników reżimu.
Elementem współczesnej wojny jest wojna informacyjna, a sekcje komentarzy stają się celem działań farm trolli. Dlatego zdecydowaliśmy się wyłączyć komentarze pod tym artykułem. Cytowany przez polskieradio.pl Lexatrade Forex Broker Review prof. Hieronim Grala, historyk i wieloletni dyplomata w Rosji, powiedział, że retoryka stosowana przez rosyjskiego lidera jest nie tylko absurdalna, ale też nie znajduje potwierdzenia w historii.
Rano poinformował o rozpoczęciu “operacji specjalnej” na Donbasie, przeradzającej się w ataki, które objęły swoimi działaniami cały obszar Ukrainy. “Będziemy dążyć do demilitaryzacji oraz denazyfikacji Ukrainy”, obwieścił prezydent Rosji. DW podsumowuje, jak w ciągu ostatnich pięciu miesięcy zmieniały się wypowiedzi prezydenta Władimira Putina, ministra spraw zagranicznych Siergieja Ławrowa i innych przedstawicieli Rosji na temat celów Moskwy w wojnie przeciwko Ukrainie. W sobotę Putin powiedział, że Moskwa nie rezygnuje z negocjacji i że jest gotowa do przedyskutowania “dopuszczalnych rozwiązań” wojny na Ukrainie. W ocenie ISW wypowiedź prezydenta Rosji, którą niektórzy odebrali jako sugestię o jego gotowości do rokowań pokojowych, to błędną interpretacja, ponieważ faktycznie mówił on o możliwości rozmów o losach Ukrainy z Zachodem, a nie z władzami w Kijowie. Rosja nie nazywa swoich działań przeciwko Ukrainie wojną, lecz “specjalną operacją wojskową” i domaga się od władz w Kijowie “demilitaryzacji” i “denazyfikacji” kraju, a także uznania zaanektowanego w 2014 r.
Wkonsekwencji tego w następnych miesiącach zdymisjonowano 42% wszystkichurzędników. Według raportów terenowych denazyfikacja postępowała błyskawicznie– np. W Stuttgarcie z administracji usuwano nawet 500 osób dziennie. Problemunie udało się jednak rozwiązać całkowicie, z uwagi na wysoką liczbę ludzi znazistowską przeszłością w sądownictwie przy tak restrykcyjnej polityce sądyszybko zostałyby sparaliżowane.
Demilitaryzacja (łac. de- ‘z (czego), od, wy-‘ i militaria ‘ćwiczenia wojskowe’ od militaris ‘wojskowy’ od miles dpn. Militis ‘żołnierz’) – proces, w którym pozbawia się dany teren wojsk oraz budynków i maszyn o charakterze wojennym. Pojęcie to odnosi się także do rozbrajania formacji militarnych i paramilitarnych (także oddziałów partyzanckich), stanowiąc najczęściej element demobilizacji. Obszar poddany takiemu procesowi nazywany jest strefą zdemilitaryzowaną. Ponadto, zdaniem Ławrowa, Ukraina i jej partnerzy “muszą uznać” zajęcie przez Rosję okupowanych obwodów ługańskiego, donieckiego, zaporoskiego i chersońskiego. Specjaliści oceniają, że apel Ławrowa o uregulowanie sytuacji na Ukrainie jest następstwem celowo niejasnych wypowiedzi prezydenta Władimira Putina o tym, że Rosja jest otwarta na rozmowy.
Oficjalnieproces denazyfikacji uznano za zakończony w lutym 1948 roku. Zostało toodebrane z entuzjazmem przez Niemców – zwłaszcza tak zwanych nominalnychnazistów, którzy dzięki temu otrzymali szansę na powrót do społeczeństwa. W1950 roku oficjalnie zamknięto sowieckie obozy, a więźniów przekazano władzomNRD. Sowieci doszli do wniosku, że choć socjalistyczna transformacja Niemiecjeszcze się nie zakończyła, to konieczne były do niej inne metody niż twardadenazyfikacja, która osiągnęła już podstawowe cele. Nowym priorytetem byławalka z blokiem zachodnim i na tym skupiły się ich wysiłki w Niemczech. 1 kwietnia1946 roku utworzono 545 cywilnych trybunałów, zarządzanych przez specjalnie dotego wybranych Niemców.
Ale fakt jej zawarcia, a później również wybrania przez część elity ukraińskiej trzeciej drogi – współpracy z Turcją przeciwko państwu polsko-litewskiemu i Moskwie – dowodzi, że koncept “jednego narodu” i “głębokiej więzi” między Ukrainą i Rosją się nie sprawdzał. Prowokacje rosyjskie przed inwazją przypominają jako żywo prowokację Gliwicką, nawet godzina rozpoczęcia wojny jest zbliżona. Putin, przy głębokim przekonaniu, że naśladuje modus operandi Józefa Stalina, działa podobnie do innego dyktatora. Stalin, dokonując inwazji na Polskę, zajmując kraje bałtyckie i Besarabię, był znacznie lepiej przygotowany pod każdym względem, włączając w to “nawiązywanie kontaktu z miejscową ludnością”.
Ambasador Jerzy Marek Nowakowski, były przedstawiciel Polski na Łotwie i w Armenii, napisał ostatnio, że Putin dąży do odtworzenia imperium rosyjskiego w granicach z 1793 roku. Władimir Putin ostro skrytykował to, że komuniści stworzyli formalno-prawny mechanizm, który – przynajmniej teoretycznie – miał umożliwiać narodom innym niż Rosjanie wyjście z granic byłego imperium rosyjskiego, a później także opuszczenie Związku Sowieckiego. Warto też zwrócić uwagę co się działo w propagandzie rosyjskiej, kiedy w ostatnich latach pojawił się na Białorusi wątek pochówku Konstantego Kalinowskiego (polsko-białoruski działacz niepodległościowy, powstaniec styczniowy). Pewien dyżurny rosyjski historyk-propagandzista, który dotąd pisał książki o zbrodniach UPA, napisał książkę o “zbrodniach Kalinowskiego”, która była promowana przez rosyjskie i białoruskie czynniki oficjalne. W książce można wyczytać, że powstanie było polsko-pańską fanaberią wymierzoną w naród białoruski, którego prawdziwym obrońcą jawi się Michaił Murawjow, generał-gubernator wileński podczas tłumienia powstania styczniowego.
W strefie brytyjskiej denazyfikacja miała przebieg bardziej nieformalny niż w amerykańskiej, polegała głównie na wymianie elit rządzących i odbywała się przed lokalnymi komisjami denazyfikacyjnymi, złożonymi zwykle z lokalnych działaczy partii antyfaszystowskich (głównie SPD). Także tutaj dzielono hitlerowców na pięć klas (oznaczanych cyframi 1 do 5), przy czym zaliczeni do kategorii pierwszej i drugiej byli stawiani przed brytyjskim sądem wojskowym. Denazyfikacja została zakończona w strefie radzieckiej w 1948, w amerykańskiej w 1949, w brytyjskiej i francuskiej w 1950 r.[1] Przyniosła ona ograniczone rezultaty. Jej niekonsekwentne przeprowadzenie utrudniło ściganie zbrodniarzy nazistowskich i umożliwiło wielu byłym nazistom obejmowanie stanowisk w życiu publicznym Niemiec[2]. Putin uznaje, że Polacy i Finowie to odrębne cywilizacyjnie i kulturowo nacje, ale nie zrezygnuje z kontroli na obszarze, gdzie dominuje język rosyjski i prawosławie. Osobną kwestią jest sprawa państw bałtyckich – tu Rosja posługuje się pretekstem ochrony mniejszości rosyjskojęzycznej.
By